PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Skarżący M. B. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wniósł o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w całości.
Dołączył oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania na druku przewidzianym do złożenia przed sądami powszechnymi. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu – Katarzyna Witkowicz-Grochowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 maja 2010r. wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia […] Nr […] w przedmiocie zwrotu należności i odsetek z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanowiła oddalić wniosek.
W niniejszej skarżący kwestionował decyzję o zwrocie przez skarżącego określonej kwoty z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego, wypłaconych na rzecz córki skarżącego wraz z odsetkami w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2009r. Nr 1, poz. 7 ze zm.). Przyjąć więc należało, że sprawa dotyczy zakresu pomocy i opieki społecznej wskazanej w art. 239 pkt 1 a) p.p.s.a.
Należy zauważyć, że przedmiotowa sprawa choć bezpośrednio nie dotyczy świadczenia objętego taką pomocą publiczną, to należy do spraw związanym z zaspokojeniem podstawowych potrzeb życiowych i obciążeniem finansowym osób zobowiązanych do świadczeń alimentacyjnych. Przesądza to, iż w takich sprawach z reguły skarżący mogą nie mieć dostatecznych środków na pokrycie kosztów sądowych, co wiązałoby się w rezultacie z przyznaniem im prawa pomocy w tym zakresie.
Wobec powyższego w niniejszej sprawie uznać należy, że skarżący korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych.
Wyjaśnić należy, że przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych pozostaje aktualne jedynie w sytuacji, gdy na podmiocie występującym z takim żądaniem ciąży obowiązek uiszczenia tych kosztów. Nie ma interesu prawnego w domaganiu się zwolnienia od kosztów sądowych osoba, która nie ma obowiązku ich uiszczenia. W takiej sytuacji zwolnienie od kosztów sądowych w drodze postanowienia nie może być przyznane i w konsekwencji należy oddalić wniosek w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych (art. 258 §2 pkt 7 p.p.s.a.), gdyż żądanie obejmujące wydanie orzeczenia o zwolnieniu od kosztów sądowych jest bezprzedmiotowe, skoro wnioskodawca z takiego zwolnienia już korzysta.
Podkreślić także należy, że ocena żądanie skarżącego w zakresie przyznania prawa pomocy jest dopuszczalna pomimo tego, że wniosek nie został złożony na właściwym przed sądami administracyjnymi urzędowym formularzu PPF, o którym mowa w treści przepisu art. 252 §2 p.p.s.a.
Jeżeli żądanie zwolnienia od kosztów sądowych zostaje zgłoszone pomimo tego, że strona nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych (art. 239 pkt 1-4 p.p.s.a.), to przyjąć należy, że warunkiem dopuszczalności rozpoznania wniosku nie jest jego przedstawienie na prawidłowym urzędowym formularzu według ustalonego wzoru. W takiej sytuacji, podstawą rozstrzygnięcia o żądaniu strony nie są dane o stanie majątkowym i rodzinnym oraz dochodach wnioskodawcy (art. 252 §1 p.p.s.a.). Jeśli ujawnienie informacji o stanie majątkowym i rodzinnym osoby jest zbyteczne dla rozstrzygnięcia o żądaniu strony postępowania, to tym samym nie aktualizuje się obowiązek przesłania wnioskodawcy formularza wniosku o prawo pomocy w rozumieniu §2 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz.u. nr 227, poz. 2245). W konsekwencji żądanie skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych należało rozpoznać, gdyż nie ziściły się okoliczności warunkujące pozostawienie wniosku bez rozpoznania (art. 257 w związku z art. 258 §1 i §2 pkt 6 p.p.s.a.).