PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Brak uzasadnienia postanowienia o umorzeniu dochodzenia nie narusza prawa do zaskarżania rozstrzygnięć wydanych w pierwszej instancji orzekł 25 marca 2014 r. Trybunał Konstytucyjny, który rozpoznał skargę konstytucyjną W. P. dotyczącą wydania postanowienia o odmowie wszczęcia dochodzenia lub umorzeniu dochodzenia na etapie postępowania przygotowawczego bez konieczności sporządzania uzasadnienia. Postępowanie w zakresie kontroli zgodności zaskarżonej regulacji z art. 2 i 32 ust. 1 konstytucji zostało umorzone ze względu na niedopuszczalność wydania orzeczenia. Powołane przepisy konstytucji mogą być samoistnymi wzorcami w kontroli inicjowanej w trybie skargi konstytucyjnej tylko wyjątkowo, ponieważ nie stanowią samodzielnych źródeł praw i wolności o charakterze podmiotowym. Znaczy to, że jako wzorce mogą być powołane wyłącznie w powiązaniu z innymi przepisami konstytucji wyrażającymi wolności lub prawa podmiotowe albo ? w wypadku art. 2 konstytucji ? gdy skarżący wywiedzie z niego prawa lub wolności niewyrażone w innych przepisach konstytucji. Skarga nie spełniła tych warunków formalnych.
Postanowienie o umorzeniu dochodzenia podlega zaskarżeniu do sądu. Sąd rozpoznający zażalenie dokonuje kontroli rozstrzygnięcia wydanego przez organ postępowania przygotowawczego. Celem tej kontroli jest ustalenie, czy w sprawie nie doszło do naruszenia zasad postępowania kwalifikowanych jako względne albo bezwzględne przyczyny odwoławcze. Sąd ma zatem obowiązek kompleksowej oceny danego postępowania przygotowawczego, w szczególności sprawdzenia, czy okoliczności sprawy zostały wszechstronnie wyjaśnione. Brak uzasadnienia postanowienia o umorzeniu dochodzenia i wynikające z tego ewentualne trudności ze sporządzeniem uzasadnienia nie stoją zatem na przeszkodzie poddaniu go efektywnej kontroli sądowej.(…)Podmioty uprawnione do wniesienia zażalenia mają także prawo przejrzenia akt, a tym samym możliwość zapoznania się z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, co może pomóc w ewentualnym sformułowaniu zarzutów pod adresem kwestionowanego postanowienia i ich uzasadnieniu.
Rozprawie przewodniczył sędzia TK Andrzej Wróbel, sprawozdawcą był sędzia TK Marek Kotlinowski.