Najnowsze informacje
Strona główna / Moja kancelaria / Jesteśmy w Europie

Jesteśmy w Europie

Adwokat Krzysztof Topolewski ze spółki Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych P. J. Sowisło & Topolewski S.K.A. mówi o swojej firmie.– Już po raz 13. ?Rzeczpospolita” zorganizowała ranking kancelarii prawniczych.W Wielkopolsce zmiana na pierwszej pozycji. Kancelaria Sójka Maciak Mataczyński wyprzedziła P.J. Sowisło & Topolewski, która od dwunastu lat zawsze była pierwsza. Związane było to, co prawda, z połączeniem zespołu z inną firmą, ale czy taki spadek boli.
– Absolutnie nie. Nasz zespół liczy ogółem 67 prawników, w tym kilkudziesięciu specjalistów z różnych dziedzin prawa. W skład Kancelarii wchodzi 10 adwokatów, 32 radców prawnych oraz 3 doradców podatkowych. Kancelarię tworzy także szerokie grono aplikantów adwokackich i radcowskich oraz pozostałych prawników, w tym posiadających tytuł Law Legal Master. Ponadto w kręgu stałych współpracowników znajdują się prawnicy z zagranicy, posiadający uprawnienia do wykonywania zawodu adwokata w Niemczech, USA oraz na Cyprze. Pracujący w zespołach Kancelarii specjaliści z dziedziny prawa świadczą usługi m.in. w języku polskim, angielskim oraz niemieckim. Kancelaria działa w skali ogólnopolskiej posiadając biura w Poznaniu i Warszawie oraz w skali ogólnoeuropejskiej dzięki własnemu przedstawicielstwu w Berlinie oraz poprzez alianse strategiczne z kancelarią Saunders Law Ltd w Wielkiej Brytanii i kancelarią L. Papaphilippou & Co LLC na Cyprze. _Świat prawniczy żyje w tej chwili reformą prawa karnego czy prawnicy z kancelarii Adwokatów i Radców Prawnych P. J. Sowisło & Topolewski S.K.A. są do niej przygotowani? W związku z fundamentalną reformą prawa karnego, która wejdzie w życie w dniu 1 lipca 2015 roku, adwokaci, radcowie prawni oraz aplikanci naszej Kancelarii od dnia 9 marca b.r. uczestniczą w dedykowanym wyłącznie dla nich szkoleniu organizowanym w siedzibie Kancelarii z zakresu prawa karnego materialnego oraz procedury karnej. Szkolenia odbywają się w cyklach cotygodniowych do dnia 29 czerwca 2015 r. włącznie. Celem szkolenia jest przedstawienie zmian oraz przygotowanie do działania w nowym modelu postępowania karnego. Szkolenie prowadzone jest przez wybitnych wykładowców Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu: prof. UAM dr hab. Roberta Zawłockiego, prodziekana ds. Studiów Stacjonarnych UAM, członka Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego przy ministrze sprawiedliwości oraz przez prof. UAM dr hab. Pawła Wilińskiego, kierownika Zakładu Postępowania Karnego UAM, wicedyrektora Zespołu Wstępnej Kontroli Skarg Konstytucyjnych i Wniosków Trybunału Konstytucyjnego, członka Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego przy ministrze sprawiedliwości.
– Pełna kontradyktoryjność procesu wymaga nowego podejścia do zbierania materiału dowodowego. W niektórych sprawach będzie potrzebny nawet wywiad gospodarczy czy też inne usługi detektywistyczne….
– …. Od 1 lipca 2015 r. zasadą będzie przeprowadzanie dowodów przez strony po ich dopuszczeniu przez przewodniczącego lub sąd, co stanowi wyraz przyjętego modelu kontradyktoryjności procesu karnego. Sąd będzie przeprowadzał dowód z urzędu jedynie w razie niestawiennictwa strony, na której wniosek dowód został dopuszczony, a także w wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych szczególnymi okolicznościami. W konsekwencji dokonano przeniesienia ciężaru dowodzenia w procesie karnym, obciążając nim strony procesowe i jednocześnie wyraźnie ograniczając inicjatywę dowodową sądu. Obowiązująca jeszcze procedura sprzyjała bierności stron, albowiem dotąd zarówno prokurator, jak też oskarżony i jego obrońca nie mieli obowiązku wykazywania się inicjatywą dowodową. Zasadniczo to sąd poszukiwał i przeprowadzał dowody, a prokurator mógł ograniczyć się w toku procesu do biernego popierania aktu oskarżenia. To sąd był odpowiedzialny za realizację zasady prawdy materialnej, tj. za dokonanie prawdziwych ustaleń faktycznych. Przedmiotowa zmiana modelu procesu karnego w praktyce zmusi strony, a przede wszystkim prokuratora pełniącego funkcję oskarżyciela publicznego do aktywnego działania w toku postępowania sądowego, tj. idąc na rozprawę prokurator będzie musiał dokładnie znać akta postępowania, by odpowiednio przeprowadzić dowody na poparcie oskarżenia i odeprzeć dowody obrony. Od 1 lipca to strony będzie obciążał obowiązek dostarczania i przeprowadzania dowodów. Przy tak skonstruowanym modelu pojawia się pytanie o zagwarantowanie praw oskarżonego, albowiem nowa procedura będzie wymagała zaangażowania się również jego w proces karny. Dlatego też zmianie uległy również przepisy dotyczące możliwości ubiegania się o obrońcę z urzędu. Dotąd obrońca z urzędu przysługiwał w sytuacjach tzw. obrony obligatoryjnej albo na zasadach tzw. prawa ubogich. Od 1 lipca obrońca z urzędu będzie wyznaczany każdemu oskarżonemu, który o to zawnioskuje, bez konieczności wykazywania, że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny. Oczywiście nie dotyczy to sytuacji obrony obligatoryjnej, w przypadku której przy braku obrońcy ustanowionego przez oskarżonego, obronę realizuje obrońca wyznaczony z urzędu. Natomiast wspomniana reguła ubogich pozostała na etapie postępowania przygotowawczego. Wprowadzenie zasady procesu kontradyktoryjnego zrodziło szereg wątpliwości, między innymi o funkcjonowanie wspomnianej już zasady prawdy materialnej ? czy de facto nie zostanie ona zastąpiona przez prawdę stron, skoro uprawnienia sądu w zakresie inicjatywy dowodowej zostaną znacznie ograniczone. Sądy nie są przyzwyczajone do biernej roli, wręcz przeciwnie. Pojawia się w związku z tym pytanie, czy sądy nie będą nadużywały wyjątkowej możliwości przeprowadzania dowodów z urzędu, podczas gdy celem zmian jest zaktywizowanie stron procesowych i wzmocnienie roli sądu jako arbitra. Takie działanie sądu przekreśliłoby reformę w tym zakresie, a proces karny toczyłby się zasadniczo w dotychczasowym kształcie. Przeformułowanie procesu karnego stanowi też wyzwanie dla prokuratury, która dotąd funkcjonowała na zupełnie innych zasadach. W związku z powyższym, wychodząc naprzeciw nowym zmianom oraz aby zapewnić w pełni profesjonalną i kompleksową pomoc w zbieraniu i dostarczaniu dowodów do sądu, podjęliśmy stałą współpracę z Agencją Wywiadu Biznesowego i Detektywistyki.
– Od stycznia przyszłego roku każdy ?ubogi? i emeryt będą mogli korzystać z przedsądowej pomocy prawnej. Czy wszystkie wątpliwości środowiska prawników zostały rozwianbe?
– Ustawa nie reguluje skutków prawnych odmowy podpisania przez uprawnionego oświadczenia jak w załączniku nr 4 do projektu ? skoro złożenie oświadczenia jest dobrowolne a uprawniony nie będzie chciał go podpisać to powstaje pytanie:
a) czy świadczący nieodpłatną pomoc prawną może odmówić jej udzielenia?
b) czy uprawniony może dochodzić odszkodowania za szkodę wyrządzoną nieumyślnie?
c) czy uprawniony może powoływać się na swoją nieświadomość co do braku związania udzielającego pomocy prawnej tajemnicą w rozumieniu art. 180 § 2 k.p.k.?
Świadczenie pomocy prawnej przez osoby wskazane w art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy i podpisanie oświadczenia w załączniku nr 4 stwarza dla uprawnionych następujące ryzyka: – brak zagwarantowania poufności przekazywanych informacji – odpowiedzialność za szkodę tylko w sytuacji wyrządzenia szkody umyślnie;
Można zauważyć pewną sprzeczność jeśli chodzi o zasady doboru adwokatów i radców prawnych do świadczenia nieodpłatnej pomocy prawnej. W art. 10 ust. 1 projektu stanowi się, że adwokat lub radca prawny udziela nieodpłatnej pomocy prawnej na podstawie umowy zawartej z powiatem. Jednocześnie w art. 9 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 projektu ustawy mowa jest obowiązku wyznaczenia przez organy samorządu zawodowego adwokatów lub radców prawnych, którzy mają świadczyć pomoc prawną. Rodzi to następujące wątpliwości:
a) czy organ samorządu zawodowego może narzucić obowiązek świadczenia przez adwokata lub radcę pomocy prawnej?
b) jeżeli tak, to powstaje pytanie o celowość zawierania dodatkowej umowy pomiędzy powiatem a wyznaczonym adwokatem lub radcą, jak również o zasady negocjacji warunków takiej umowy, zwłaszcza co do wymiaru czasu, w jakim ma być świadczona pomoc prawna
c) jeżeli nie, to obowiązek wyznaczenia adwokatów i radców prawnych przez organy samorządowe mógłby być niemożliwy do zrealizowania, jeżeli nie będzie zainteresowania ze strony adwokatów lub radców prawnych świadczeniem pomocy prawnej w tym trybie.
– Każdą kancelarię prawna postrzega się poprzez pryzmat prowadzonych przez nią spraw Czy może Pan przybliżyć te najbardziej ekscytujące, oczywiściu w sensie prawnym.
-Kancelaria, występując w imieniu jednego z poznańskich szpitali, skierowała wobec Narodowego Funduszu Zdrowia powództwo o zapłatę kwoty przekraczającej milion złotych za zrealizowane przez Szpital w roku 2011 świadczenia planowe, które najpierw zostały zaakceptowane, a następnie skorygowane w wyniku stosowanego przez Fundusz systemu rozliczeń. Zakłada on, że w pierwszej kolejności opłacane są świadczenia ratujące życie, nawet jeśli zostały udzielone w terminie późniejszym niż świadczenia planowe udzielane wg kolejki oczekujących i prawidłowo sprawozdane. W argumentacji strony powodowej podniesiono, że system ten został narzucony podmiotom leczniczym w sposób jednostronny przez NFZ bez podstawy prawnej wynikającej czy to z obowiązujących przepisów prawa czy też z postanowień umownych. W tej sprawie w listopadzie 2014 roku zostały wydany wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu, który uwzględnił w całości roszczenie reprezentowanego szpitala. Narodowy Fundusz Zdrowia złożył apelację od tego wyroku, która nie została jeszcze rozpatrzona przez sąd II instancji. Sprawa ma charakter precedensowy. Utrzymanie w mocy wyroku sądu I instancji podważy obowiązujący system rozliczeń podmiotów leczniczych z Narodowym Funduszem Zdrowia i będzie miało istotne znaczenie dla wszystkich podmiotów realizujących umowy zawarte z publicznym płatnikiem. Sprawę prowadziła Radca Prawny Anna Piotrowska ? Musioł.
Nasza kancelaria reprezentując jednostkę samorządu terytorialnego w dwóch sprawach przeciwko Skarbowi Państwa o zobowiązanie do pokrycia uzasadnionych wydatków poniesionych przez jednostkę samorządu terytorialnego na załatwienie spraw zleconych przez Wojewodę. Kwestia ta była już wcześniej przedmiotem rozstrzygnięcia w sprawie prowadzonej przez Kancelarię do 2012 roku, m.in. badana była przez Sąd Najwyższy, który przychylił się do argumentacji prawnej Kancelarii, opartej na normach zawartych w Konstytucji oraz w wiążących Polskę umowach międzynarodowych, iż art. 49 ust. 6 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego przyznaje jednostce, która wykonuje zadanie zlecone roszczenie o zasądzenie kwoty potrzebnej dla pełnego i terminowego wykonania zadań zleconych. Treść tego rozstrzygnięcia stanowiła uzasadnienie dla wyroków Sądów powszechnych zasądzających dochodzone roszczenie za wcześniejszy okres. Sprawę prowadził Radca Prawny Przemysław Przerywacz.
Również nasza kancelaria dla klienta zajmującego się przygotowaniem gruntów do prowadzenia procesu inwestycyjnego polegającego na budowie centrów handlowych oraz centrów logistycznych prowadziła zakończony sukcesem prawomocnie w grudniu 2013 roku, proces związany z nadużyciem zaufania przez osobę wchodząca w skład zarządu. Nadużycie zaufania polegało na podpisaniu w imieniu spółki wieloletnich umów o pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, obostrzonych karami umownych na wypadek ich rozwiązania oraz na ustanowieniu na nieruchomościach spółki hipotek o łącznej sumie 11,2 mln zł, które miały zabezpieczać wynagrodzenie drugiej strony umowy. W toku procesu Kancelaria wykazała pozorność czynności podejmowanych przez byłego członka zarządu w porozumieniu z inną spółką, a tym samym uzyskała wyrok nakazujący wykreślenie hipotek wpisanych do ksiąg wieczystych. Sprawa zakończyła się prawomocnym wyrokiem w grudniu 2013 roku. W 2014 roku przeprowadzono postępowanie związane z wykreśleniem tych hipotek oraz toczyło się postępowanie prowadzone przed Sądem Najwyższym. Sprawę prowadził radca prawny Przemysław Przerywacz.

Sprawdź także

O kryzysie TK

Prezes NRA: jak można zażegnać kryzys w Trybunale Konstytucyjnym – wywiad Co jest głównym problemem …