PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Obowiązek zarządzenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności powstaje w wyniku negatywnej oceny możliwości ściągnięcia grzywny w drodze egzekucji oraz niemożliwości lub niecelowości wykonania jej w formie pracy społecznie użytecznej. Nie ma przy tym znaczenia przyczyna niemożności lub niecelowości ściągnięcia grzywny w drodze egzekucji. W wyniku nowelizacji art. 186 kodeksu karnego skarbowego oraz art. 46 kodeksu karnego wykonawczego na mocy art. 1 i art. 6 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw, istotnej zmianie uległy zasady orzekania zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną grzywnę. Wprowadzone zmiany łagodzą wymogi potrzebne do zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności.
Obowiązek zarządzenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności powstaje w wyniku negatywnej oceny możliwości ściągnięcia grzywny w drodze egzekucji oraz niemożliwości lub niecelowości wykonania jej w formie pracy społecznie użytecznej. Nie ma przy tym znaczenia przyczyna niemożności lub niecelowości ściągnięcia grzywny w drodze egzekucji. Doniesienia medialne z ostatnich miesięcy przedstawiały konsekwencje działania nowych przepisów, m.in. sprawę przymusowego wykonania wobec samotnej matki dwojga małych dzieci zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną grzywnę. Sposób działania organów państwowych w tej sprawie zbulwersował opinię publiczną.
Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się z prośbą o ocenę – po ponad rocznym okresie stosowania – przyjętych w art. 186 § 1 kodeksu karnego skarbowego oraz art. 46 § 1 kodeksu karnego wykonawczego nowych rozwiązań prawnych w zakresie zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną grzywnę.
