PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Po rozpoznaniu sprawy z powództwa Szpitala Klinicznego Przemienienia Pańskiego Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia – Wielkopolskiemu Oddziałowi Wojewódzkiemu w Poznaniu o zapłatę na skutek apelacji NFZ od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu Sąd Apelacyjny w Poznaniu:1.oddalił apelację;
2.zasądził od pozwanego na rzecz powoda 5400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.
Szpital Kliniczny Przemienienia Pańskiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu wniósł przeciwko pozwanemu Narodowemu Funduszowi Zdrowia ? Wielkopolskiemu Oddziałowi Wojewódzkiemu w Poznaniu o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 356.855,69 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 15 października 2009 r. do dnia dokonania faktycznej zapłaty oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.
Sąd Okręgowy w Poznaniu zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 356.855,69 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 października 2009 r. do dnia zapłaty oraz orzekł o kosztach procesu. Trybunał pierwszej instancji stwierdził, że powództwo jest w pełni uzasadnione. Wskazał m.in. , że zgodnie z art. 1 pkt 1-2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych (Dz. U. z 2004, Nr 210, poz. 2135 ze zm.) zakresem ustawy objęte są warunki udzielenia i zakres świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz zasady i tryb finansowania tychże świadczeń. Zakres podmiotowy komentowanej ustawy obejmuje osoby fizyczne objęte powszechnym, to jest obowiązkowym i dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym. Zdaniem Sądu Okręgowego nie można zgodzić się ze stanowiskiem pozwanego ujętym w rozstrzygnięciu zastrzeżeń powoda pismem z dnia 12 listopada 2008 r., zgodnie z którym powołana wyżej interpretacja z uwagi na fakt, że pochodzi z 2004 r. nie może mieć zastosowania do świadczeń udzielanych w 2006 r. Mając na względzie powyższe Sąd Okręgowy uznał, że nie zaistniały przesłanki do potrącenia przez pozwanego kwoty 356.855,69 zł skoro do potrącenia mogą być przedstawione tylko wierzytelności wymagalne, a wierzytelność pozwanego nie była wymagalna w momencie dokonania potrącenia, a co więcej była wierzytelnością sporną.
Wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu został zaskarżony w całości apelacją wniesioną przez pozwanego, który podniósł m.in. zarzuty: – naruszenia prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 498 § 1 k.c. polegającą na błędnym przyjęciu, że przepis ten nie stanowił podstawy do potrącenia przez pozwanego kwoty 356.855,69 zł a tym samym, że potrącenie było przedwczesne; – błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyrokowania polegającego na niewłaściwej ocenie zebranych dowodów, w tym przyjęciu za udowodnione, że powód 18 listopada 2008 r. przekazał pozwanemu środki za świadczenia w związku z przeprowadzoną kontrolą wbrew zapisom treści przelewu;
Sąd Apelacyjny stwierdził, że apelacja Funduszu okazała się niezasadna i jako taka nie zasługiwała na uwzględnienie. Sąd Okręgowy w Poznaniu w sposób prawidłowy i wyczerpujący rozważył wszystkie okoliczności sprawy i dowody ujawnione w toku rozprawy, dokonując następnie na ich podstawie właściwych ustaleń faktycznych. Postępowanie w niniejszej sprawie zostało przeprowadzone wnikliwie i starannie zaś ocena materiału dowodowego dokonana przez sąd pierwszej instancji nie wykazuje błędów logicznych i nie wykracza poza ramy swobodnej oceny dowodów. Podsumowując- po rozważeniu zarzutów podniesionych przez stronę pozwaną w apelacji stwierdzić należy, że okazały się one niezasadne a w konsekwencji apelacja, na podstawie art. 385 k.p.c., podlegała oddaleniu.
Sygn. akt I ACa 478/11