3 stycznia 2013 roku Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ? Robert Talaga po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku M. C. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia doradcy podatkowego uznał, iż M.C ma prawo do pomocy. Sąd postanowił:
1. zwolnić M.C. od kosztów sądowych,
2. ustanowić dla M. C. doradcę podatkowego, którego wyznaczy Krajowa Rada Doradców Podatkowych.
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 28 grudnia 2012 roku M.C. złożyła wypełniony na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia doradcy podatkowego. We wniosku wskazała, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe i utrzymuje się z wynagrodzenia z pracy dorywczej w wysokości 300,00 funtów. Jednocześnie oświadczyła, że wyjechała z kraju za pracą, ale jest w trakcie „urządzania się” i nie stać jej na zaspokojenie wszystkich potrzeb życiowych, ponieważ nie zawsze ma pracę. Wnioskodawczyni posiada mieszkanie o powierzchni 51,60 m². Nie posiada natomiast żadnych innych nieruchomości, ani zasobów pieniężnych (oszczędności, papierów wartościowych itp.), a także przedmiotów o wartości 3000 euro.
Zgodnie z art. 245 §1 i §2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 roku, t.j., poz. 270), dalej jako P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Zgodnie z art. 246 §1 pkt 1) cytowanej ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Z przedłożonego oświadczenia o stanie majątkowym, finansowym i rodzinnym wynika, że sytuacja wnioskodawczyni jest rzeczywiście trudna. Wysokość uzyskiwanego wynagrodzenia z dorywczych prac wystarcza jedynie na zaspokojenie minimalnego poziomu egzystencji. Niemożliwie jest zatem poniesienie przez nią dodatkowych wydatków. Tym samym należy uznać, że nie jest ona w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, co czyni zasadnym jej wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia doradcy podatkowego.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 7 oraz art. 245 §1 i §2, art. 246 §1 pkt 1 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Sprawdź także
Sędziowie pozwali S. Piotrowicza
Pierwsza prezes Sądu Najwyższego Małgorzata Gersdorf i sędzia Krzysztof Rączka złożyli pozew przeciwko posłowi Prawa …