PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę K. K. który złożył wniosek o wyłączenie całego składu sędziowskiego, orzekającego w jego sprawie.
Powodem był fakt nieuwzględnienia jego wniosku o odroczenie rozprawy, co zdaniem skarżącego dyskfalifikuje cały skład orzekającySkarżący jako uzasadnienie wskazał, że złożony przez niego wniosek o odroczenie rozprawy został oddalony. W następstwie jego nieuwzględnienia doszło do naruszenia zasad etyki sędziowskiej, co prowadzi do dyskwalifikacji całego składu sędziowskiego. K. K. uznał ponadto, że przewodnicząca udzielając ustnych wyjaśnień zasadniczych powodów rozstrzygnięcia, wprowadziła go w błąd, co dodatkowo naruszyło etykę sędziowską. W jego ocenie, sąd miał obowiązek orzec o umorzeniu kwoty, stanowiącej przedmiot rozpatrywanej sprawy, gdyż wiedział on o ubóstwie, w jakim żyje skarżący. Rolą Sądu jest bowiem przychylanie się do stanowiska ludzi słabszych. Natomiast oddalenie skargi doprowadziło do zagrożenia jego życia i zdrowia (odcięto mu gaz oraz dostęp do mediów).
K. K. wywodził swój wniosek z art. 18 Konstytucji, w świetle którego rodzina znajduje się pod opieką i ochroną Rzeczypospolitej Polskiej. Jego zdaniem, działanie sędziów pozbawiło go tej opieki, wobec czego naruszono po raz kolejny zasadę etyki sędziowskiej. Konieczna wydała mu się zatem zmiana składu sędziowskiego i przeprowadzenie sprawy od nowa.
Oświadczeniami z dnia […] lipca 2010 roku sędzia Aleksandra Łaskarzewska (k. 34), sędzia Tomasz Świstak (k. 35) oraz sędzia Danuta Rzyminiak-Owczarczak (k. 36), tj. skład orzekający w sprawie ze skargi K. K., wyjaśnili, iż nie zachodzą jakiekolwiek okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich bezstronności w związku z art. 18 i art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku ? Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270).
Zdaniem sądu odwoławczego wniosek K.K. okazał się bezzasadny. Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270), sędzia jest wyłączony z mocy ustawy w sprawach: (1) w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki, (2) małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych do drugiego stopnia, (3) osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, (4) w których był lub jest pełnomocnikiem jednej ze stron, (5) w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą, (6) w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator, (7) dotyczących skargi na decyzję albo postanowienia, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, (8) w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej. Powody te trwają także po ustaniu małżeństwa, przysposobienia, opieki czy kurateli. Wreszcie, sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia objętego skargą o wznowienie postępowania, nie może orzekać co do tej skargi. Według art. 19 powołanej ustawy, niezależnie od wymienionych przyczyn, sąd wyłączy sędziego także na jego żądanie lub wniosek strony, jeśli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Jak wynika ponadto z art. 20 cytowanej ustawy, osoba składająca rozważany wniosek obowiązana jest uprawdopodobnić przyczyny wyłączenia.
Odnosząc powyższe uwagi do wniosku skarżącego trzeba zauważyć, że nie ziściły się żadne przesłanki wyłączenia sędziego ani z mocy ustawy, ani tym bardziej na wniosek strony. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na brak wymaganego uprawdopodobnienia okoliczności świadczących o utracie przymiotu bezstronności przez sędziów orzekającego składu.
Podstawą wyłączenia sędziego nie mogą być tylko subiektywne twierdzenia strony, lecz konieczne jest wskazanie konkretnych okoliczności, z jakimi wiąże się wątpliwość co do bezstronności sędziego. Jednocześnie przyczyna ta musi wystąpić faktycznie, nie może mieć charakteru jedynie potencjalnego, a ponadto powinna być uzasadniona i dotyczyć indywidualnie wskazanej sprawy. Sama utrata wiary przez stronę w bezstronność sędziego nie stanowi natomiast jeszcze powodu do wyłączenia. Tymczasem zarzuty podnoszone przez skarżącego dotyczą przede wszystkim negatywnej oceny rozstrzygnięcia, jakie zostało wydane w jego sprawie. Do kontroli ewentualnych uchybień w tej mierze właściwa jest jednak nie instytucja wyłączenia sędziego, lecz złożenie odpowiedniego środka zaskarżenia.
Mając powyższe na uwadze, sąd uznał, że wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie.