PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Europejski Trybunał Praw Człowieka ogłosił wyrok w sprawie Wenerski przeciwko Polsce. Polska kolejny raz dopuściła się naruszeń art. 3 Konwencji Europejskiej, zakazującego tortur i nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. To już drugi wyrok w sprawie Ernesta Wenerskiego, stwierdzający naruszenie przez Polskę tego przepisu Konwencji. W poprzedniej sprawie Trybunał przyznał Ernestowi Wenerskiemu zadośćuczynienie w wysokości 3,5 tys. euro. Skarżący od września 2004 roku do czerwca 2010 roku kilkakrotnie przebywał w areszcie śledczym w Łodzi, Chełmie oraz w zakładzie karnym w Kluczborku. W swojej skardze podnosił przede wszystkim problem przeludnienia celi oraz niedostatecznej opieki medycznej. Skarżył się także na naruszenie prawa do prywatności (art. 8 Konwencji), jednak Trybunał nie orzekł naruszenia w tym zakresie.
Trybunał stwierdził, że naruszenia art. 3 Konwencji w zakresie rozpatrywanej sprawy obejmuje również prawo do poszanowania życia prywatnego. Wskazał między innymi, że w celach, w których przebywał skarżący, na jednego osadzonego przypadało od 2 do 2,4 m2 powierzchni. Ponadto podnosił, że pomimo stwierdzonych u skarżącego zaburzeń osobowości oraz epilepsji nie został on przeniesiony do większej celi, a warunki w niej panujące jedynie nasilały jego ataki. Wenerski w swojej skardze podniósł także brak wydzielonej części sanitarnej.
ETPC uznał, że fakt przeludnienia w celi, niezapewnienia niezbędnej przestrzeni przypadającej na jednego osadzonego oraz wydzielonej części sanitarnej, a także brak zapewnienia odpowiedniej do stanu zdrowia opieki lekarskiej wystarczą, aby stwierdzić, że Polska dopuściła się nieludzkiego i poniżającego traktowania. W związku z naruszeniem art. 3 Konwencji Trybunał przyznał skarżącemu kwotę 5 tys. euro za doznaną krzywdę.
Warto zauważyć, że to kolejny wyrok, w którym ETPC stwierdza naruszenie przez Polskę art. 3 Konwencji. Standardy w polskich więzieniach znacząco odbiegają od norm obowiązujących w prawie europejskim. Na fakt naruszeń składają się między innymi niewydolny system penitencjarny oraz brak regulacji, które miałyby na celu odciążenie przeludnionych więzień. Wiele do życzenia pozostawia także panujący w ośrodkach penitencjarnych system służby zdrowia.