PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Sąd Najwyższy do dnia 16 lipca 2014 r. rozpoznał 62, spośród 64 protestów przeciwko ważności wyborów do Parlamentu Europejskiego przeprowadzonych w dniu 25 maja 2014 r., które wpłynęły do Sądu. W dniu 16 lipca 2014 r. został rozpoznany protest wyborczy pełnomocnika wyborczego Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość.Po rozpoznaniu tego protestu Sąd Najwyższy postanowił:
Zarzut naruszenia art. 227 w związku z art. 338 Kodeksu wyborczego, polegającego na niewłaściwym zakwalifikowaniu głosów jako nieważnych, gdy głosy te powinny zostać uznane za ważne ? pozostawić bez biegu;
Co do zarzutu naruszenia art. 227 i art. 228 w związku z art. 338 Kodeksu wyborczego, polegającego na niewłaściwym ustaleniu przez niektóre Obwodowe Komisje Wyborcze, że dany kandydat nie otrzymał żadnego ważnego głosu lub mniejszą ilość głosów niż w rzeczywistości ? wyrazić opinię, że zarzut jest bezzasadny;
Co do zarzutu dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wynikom wyborów, polegającego na sfałszowaniu przynajmniej jednej karty wyborczej przez jednego z członków komisji podczas prac wskazanej w proteście Obwodowej Komisji Wyborczej ? wyrazić opinię, że zarzut jest bezzasadny;
Co do zarzutu naruszenia art. 77 Kodeksu wyborczego oraz pkt 52 załącznika do uchwały Państwowej Komisji Wyborczej z 24 lutego 2014 r. w sprawie wytycznych dla obwodowych komisji wyborczych dotyczących zadań i trybu przygotowania oraz przeprowadzenia głosowania w obwodach głosowania utworzonych w kraju w wyborach do Parlamentu Europejskiego, zarządzonych na 25 maja 2014 r. (MP z 2014 r., poz. 207) w związku z art. 161 § 1 Kodeksu wyborczego, polegające na zaniechaniu wywieszenia (po zakończeniu liczenia głosów, a przed opuszczeniem lokalu wyborczego i wyniesieniu kart do głosowania) w miejscu widocznym w lokalu wyborczym kopii protokołu głosowania przez wskazane Obwodowe Komisje Wyborcze w Warszawie, w Kętrzynie i w Żywcu ? wyrazić opinię, że zarzut jest zasadny, lecz stwierdzone naruszenie nie miało wpływu na wynik wyborów;
Co do zarzutu naruszenia przez Państwową Komisję Wyborczą art. 357 i art. 355 Kodeksu wyborczego w związku z art. 160 § 1 pkt 7 Kodeksu wyborczego, polegającego na błędnym ustaleniu zbiorczych wyników głosowania, w tym liczby głosów nieważnych w skali kraju, przez błędne ustalenie liczby głosów oddanych w głosowaniu korespondencyjnym ? wyrazić opinię, że zarzut jest bezzasadny;
Co do zarzutu naruszenia przez jedną z Obwodowych Komisji Wyborczych w Warszawie art. 39 § 1 Kodeksu wyborczego, polegającego na wyniesieniu ostemplowanych 400 kart do głosowania poza lokal komisji, ewentualnie art. 248 pkt 3 Kodeksu karnego przez ukrywanie dokumentów wyborczych, tj. 400 kart do głosowania ? wyrazić opinię, że zarzut jest bezzasadny.
Ponadto Sąd Najwyższy w przypadku 11 protestów postanowił wyrazić opinię, że zarzuty protestu są zasadne, lecz naruszenie przepisów kodeksu wyborczego lub przestępstwo przeciwko wyborom nie miało wpływu na wynik wyborów, w przypadku 6 protestów wyraził opinię o niezasadności zarzutów. Pozostałe protesty pozostawiono bez dalszego biegu.