PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Na podstawie analizy skarg wpływających do Biura Rzecznika Praw Obywatelskich alarmuje prof. Irena Lipowicz, Ministerstwo Sprawiedliwości, można stwierdzić, że wbrew założeniom ustawodawcy, upadłość konsumencka w Polsce nie stanowi dla dłużników realnego instrumentu oddłużania. Na 1 875 takich wniosków, uwzględniono jedynie 36.
Od chwili wejścia w życie przepisów umożliwiających osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości, tj. od dnia 31 marca 2009 r., do 31 grudnia 2011 r. wpłynęło 1 875 wniosków o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, w tym jedynie 36 wniosków zostało uwzględnionych. Dane wskazują na tendencję malejącą w zakresie liczby składanych do sądów wniosków o ogłoszenie upadłości. Główna przyczyna takiego stanu rzeczy tkwi w kształcie obecnej regulacji dotyczącej upadłości konsumenckiej.
Upadłość może być konsekwencją jedynie takiego stanu niewypłacalności, który powstał w nadzwyczajnych, niezależnych od dłużnika okolicznościach. Ogłoszenie upadłości wobec osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej polega na likwidacji majątku, obejmującej także lokal mieszkalny dłużnika albo dom jednorodzinny, jeżeli wchodzi on w skład masy upadłości. Pożądanym kierunkiem zmian byłoby zastosowanie, obok likwidacji majątku, także formuły układu lub ugody umożliwiającej restrukturyzację zadłużenia. Rozważenia wymaga wprowadzenie rozwiązania umożliwiającego dłużnikom ubieganie się o zwolnienie przez sąd od wydatków niezbędnych do przeprowadzenia postępowania oddłużeniowego. Ogłoszenie upadłości konsumenckiej nie jest możliwie, gdy dłużnik ma tylko jednego wierzyciela, tymczasem liczba wierzycieli nie powinna stanowić czynnika warunkującego możliwość skorzystania z postępowania oddłużeniowego.
Rzecznik Praw Obywatelskich prosi o poinformowanie o prowadzonych pracach nad projektem zmian ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze w zakresie upadłości konsumenckiej.
