PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Diego Garcia-Sayan specjalny wysłannik ONZ ds. niezależności sądów w Turcji:
„Zastanawiam się, co zamierzacie zrobić, kiedy wrócicie do domów i spojrzycie w oczy swoich dzieci? Wstydźcie się! „, stwierdziła kilka dni temu Sevilay, żona Murata Arslana, patrząc na puste twarze trzech sędziów, którzy skazali jej męża w piątek 18 stycznia 2019 r., wyrażając w ten sposób oburzenie tureckiego społeczeństwa demokratycznego.
Murat Arslan został skazany na karę 10 lat więzienia przez kontrolowany przez polityków sąd z jawnym pogwałceniem wszystkich gwarancji uczciwego procesu. Arslan jest niezależnym sędzią i tureckim demokratą, który niewątpliwie stanie się symbolem walki o wartości demokratyczne, gdy tylko demokracja zostanie przywrócona w jego kraju.
Arslan był sędzią przez wiele lat i stał się, wraz z setką innych tureckich sędziów, jednym z głównych celów represji, rozpętanych przez sfrustrowany reżim, po próbie zamachu stanu z lipca 2016 r. Tysiące sędziów, prokuratorów, funkcjonariuszy policji i wojskowych było, podobnie jak on, prześladowanych, aresztowanych, wielu torturowanych. Kilku z nich zostało skazanych przez sądy za kwestionowanie zasady „jednolitej myśli państwowej”. Wśród nich był Murat Arslan.
Od tego czasu do chwili obecnej zakończono już proces unicestwienia niezawisłego sądownictwa. Świadek przesłuchania opisał szczegóły postępowania karnego przeciwko Muratowi Arslanowi; jest ono diabelsko podobne do tych, które było prowadzone przez Andrieja Wyszyńskiego – akolitę Stalina.
Co się dzieje w Turcji, na oczach „Starego Kontynentu”, który czasami jak się wydaje odwraca oczy od tego co się tam dzieje, jest podłe. Chociaż w tej kolumnie prawie zawsze zajmuję się sprawami Ameryki Łacińskiej lub też tematami ogólnoświatowymi, mój status specjalnego sprawozdawcy Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Niezależności Sędziów i Prawników zobowiązuje mnie do dzisiejszego wystąpienia w sprawie Turcji. W rzeczywistości jednak temat ten nie powinien mieć charakteru wyjątkowego, ponieważ niezależność sądów i niezawisłość sędziów jest globalnym problemem.
Kim jest Murat Arslan, jak przebiegało jego postępowanie karne i dlaczego tak się stało skazany?
Został on aresztowany w październiku 2016 r., W 2017 r. został laureatem Nagrody Praw Człowieka im. Václava Havla ustanowionej przez Radę Europy. Dzisiejszy wyrok jest jednym z najpoważniejszych i najcięższych ataków, którego celem jest przekazanie wiadomości do każdego sędziego, który sprzeciwia się działaniom władzy politycznej. Jako niezależny sędzia Arslan stanowił dla rządu tureckiego niedogodność, ponieważ jako sędzia gwarantował przestrzeganie praw procesowych stron i sprzeciwiał się politycznej presji. Podobnie jak wiele dziesiątków tysięcy Turków, został oskarżony bycie „terrorystą” bez jakichkolwiek faktycznych lub prawnych podstaw.
„Platforma na rzecz niezależnego sądownictwa tureckiego”, która łączy cztery główne stowarzyszenia sędziów w Europie, stwierdziła szereg naruszeń proceduralnych gwarancji, takich jak np. podstawowego prawa do obrony. Podczas ostatniej rozprawy świadek, którego tożsamość trzyma się w tajemnicy, aby uniknął represji, skomentował, że Arslan w swoim „ostatnim słowie” przeciwstawił się sądowi, stwierdzając, że biorąc pod uwagę warunki procesu, zamiast podejmować złudną obronę przed sądem, będzie przemawiał bezpośrednio z przyszłymi pokoleniami „prawdziwych jurystów, którzy będą wspierać rządy prawa, a nie taką sprawiedliwość”. Sąd milczał. Składał się z trzech sędziów w procesie, w którym żaden z sędziów, którzy skazali Murata Arslana, nie był w składzie orzekającym na początkowych etapach procesu … podczas gdy tureckie zasady proceduralne stanowią, że sędzia, który wydaje wyrok, musi być obecny w składzie orzekającym od początku do końca rozprawy.
To poważny atak na niezależnych sędziów, którym przewodził Arslan. I to także jest poważny problem, jak już tu wyraziłem (1 grudnia 2018), w sytuacji gdy Europejski Trybunał Praw Człowieka zadeklarował, że nie będzie przyjmował w praktyce dziesiątków tysięcy skarg z Turcji, uznając je za niedopuszczalne, z uwagi na „niewyczerpanie krajowej drogi sądowej”. Tylko kto ma ją wyczerpać?
http://www.iaj-uim.org/iuw/wp-content/uploads/2019/01/Sayan-article-_English.pdf
