Najnowsze informacje
Strona główna / Korporacje prawnicze i trybunały / PiSIzby zawsze mają rację

PiSIzby zawsze mają rację

Nie ma podstaw do wznowienia postępowania kasacyjnego przed Sądem Najwyższym w sprawie adwokata powołującego się na uchwałę połączonych Izb SN z 23 stycznia br.
3 lipca 2020 r.

​II DO 57/20

​Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2020 r. Sąd Najwyższy zdecydował o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku adwokata o wznowienie postępowania kasacyjnego zakończonego prawomocnym orzeczeniem Sądu Najwyższego.

Jako podstawę wznowienia postępowania wnioskodawca wskazał uchybienie polegające na nienależytej obsadzie sądu i powołał się na uchwałę poszerzonego składu Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r. (sygn. akt BSA I-4110-1/2020).

Kasacja od orzeczenia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury została oddalona jako oczywiście bezzasadna postanowieniem z dnia 9 lipca 2019 r. (sygn. akt II DSI 36/19).

Sąd Najwyższy przypomniał, że wznowienie postępowania karnego jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie karne, którego głównym celem jest stworzenie możliwości wyeliminowania pomyłek sądowych mających wpływ na treść prawomocnego wyroku, a które w dużym stopniu były niezależne od sądu.

Wnioskodawca nie wskazał jednak istnienia żadnej z przesłanek wskazanych w art. 540 k.p.k. Powołał się natomiast na przepis art. 542 § 3 k.p.k., zgodnie z którym postępowanie wznawia się w razie ujawnienia się bezwzględnej przyczyny odwoławczej (art. 439 § 1 k.p.k.), jaką miała być zdaniem obwinionego adwokata nienależyta obsada składu Sądu Najwyższego rozpoznającego w dniu 9 lipca 2019 r. jego kasację, zasiadały w nim bowiem osoby powołane na urząd sędziów Sądu Najwyższego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa, ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw.

Powołany przez wnioskodawcę przepis art. 542 § 3 k.p.k. wyraźnie wskazuje, że wznowienie postępowania z powodu bezwzględnej przyczyny odwoławczej następuje jedynie z urzędu. Strona postępowania nie ma możliwości prawnych skutecznego formułowania wniosku. Wykładnia niniejsza wpisuje się w bogatą linią orzecznictwa i poglądów doktryny wyrażoną m.in. w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2005 r. (sygn. akt I KZP 5/05).

Pismo wnioskodawcy mogłoby zatem zostać potraktowane jedynie jako impuls mogący posłużyć do zainicjowania wznowienia postępowania z urzędu. Jednakże w niniejszej sprawie brak jest ku temu przesłanek. W tym miejscu Sąd Najwyższy wskazał, że Trybunał Konstytucyjny postanowieniem z dnia 28 stycznia 2020 r. (sygn. akt Kpt 1/20) uznał za niedopuszczalne stosowanie art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. w rozumieniu przyjętym w powoływanej przez wnioskodawcę uchwale poszerzonego składu Sądu Najwyższego.

Ponadto postanowienie Sądu Najwyższego oddalające jako oczywiście bezzasadną kasację obwinionego adwokata nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie karne, o jakim mowa w art. 544 § 1 i § 2 k.p.k. Byłoby nim tylko takie postępowanie, które zakończyło się przed Sądem Najwyższym co do meritum (np. uchyleniem wyroku i uniewinnieniem obwinionego lub umorzeniem postępowania).

Od postanowienia z dnia 30 czerwca 2020 r. nie przysługuje zażalenie.

Sprawdź także

Apel do sumień prokuratorów

List otwarty Prokuratora Krajowego Dariusza Korneluka do Prokuratorów, Asesorów, Asystentów, Urzędników i Pracowników Prokuratury W …