PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Sąd Okręgowy w Poznaniu nie miał żadnych wątpliwości. 21-letni Dawid G. rok temu, 5 czerwca 2009 , w Lesznie, zabił matkę swojej narzeczonej, która nie chciała mu pożyczyć pieniędzy na taksówkę i skazał go za to na 15 lat więzienia.
Tuż po zatrzymaniu przez policję Dawid G. przyznał sie do zabójstwa i podał takie szczególy, które mógł znać tylko ten, kto kobietę pozbawił życia. Przed sądem odwołał swoje wyjaśnienia twierdząc, że zostały one wymuszone przez policjantów, którzy go bili w areszcie.
Sąd nie dał wiary temu oświadczeniu. Nie uwierzył też, że Dawid G. niedoszłą teściową udusił rękoma w ataku furii. Biegli wykluczyli taki mechanizm śmierci. Według biegłych patologów Dawid G. – a był nie tylko pijany, ale i pod wpływem amfetaminy ? po uderzeniu kobiety, która w wyniku siły ciosu uderzyła głowa o szafkę, przewróciła się, a on nadal wtedy nad nią się pastwił, aby w pewnej chwili udusić przy pomocy jakiegoś podłużnego narzędzia, najprawdopodobniej trzonka, którego jednak nie udało się zidentyfikować. Na pewno ofiara nie została uduszona przy pomocy samych rąk.
Mechanizm zbrodni był dla sędziów jasny. Pozostał wymiar kary. Prokurator zażądał 25 lat więzienia, obrońca z urzędu, adwokat Piotr Wacławik prosił sąd o zmianę kwalifikacji prawnej czynu twierdzcąc, że jego klient powinien odpowiadac tylko za pobiciem ze skutkiem śmiertelnym bo nie chciał nikogo zabijać. Sad stwierdził, że Dawid G. dokonał zabójstwa. Wziął jednak pod uwagę fakt, że zbrodni nie planował, zabił nagle, wziął pod uwagę jego szczerą skruchę i żal; a przede wszystkim sąd dostrzegła możliwość resocjalizacji skazanego, co dostrzegł psycholog, a co byłoby nieprawdopodobne przy wymierzeniu kary 25 lat więzienia, która to kara jest wyjątkową. Dlatego adekwatna do czynu i zgodna ze społecznym poczuciem sprawiedliwoścvi ? zdaniem sędzi M. Grzybek – jest kara 15 lat pozbawienia wolności.
Wyrok, który nie jst prawomocny wydali sędziowie: Magdalena Grzybek i Katarzyna Wolf oraz ławnicy: Mirosława Kasprzak – Zdon, Józef Ciesielski oraz Mirosław Jakubowski.