Ograniczenie uprawnień osób niepełnosprawnych kierujących pojazdami do niestosowania się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju są niezgodne z konstytucją. 4 listopada 2014 r. o godz. 9:00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczący ograniczenia
uprawnień osób niepełnosprawnych kierujących pojazdami do niestosowania się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że pkt 3.1.2 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegoĚłowych warunkoĚw technicznych dla znakoĚw i sygnałoĚw drogowych oraz urządzenĚ bezpieczenĚstwa ruchu drogowego i warunkoĚw ich umieszczania na drogach w częsĚci zawierającej zdanie: ?JezĚeli warunki lokalne uzasadniają ujęcie zakazami wynikającymi z tych znakoĚw roĚwniezĚ uprawnione osoby niepełnosprawne o ograniczonej sprawności ruchowej, to pod znakiem nalezĚy umiesĚcicĚ tabliczkę z napisem: «Dotyczy także niepełnosprawnych»?, jest niezgodny z art. 7 ust. 3 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. ? Prawo o ruchu drogowym oraz z art. 92 ust. 1 zdanie pierwsze konstytucji. Powyższy przepis we wskazanym zakresie traci moc obowiązującą z upływem 30 czerwca 2015 r. Materia upowazĚnienia zawartego w art. 7 ust. 3 prawa o ruchu drogowym dotyczy, w zakresie odnoszącym się do znakoĚw drogowych, wyłącznie ich warunkoĚw technicznych oraz warunkoĚw umieszczania ich na drogach i nie obejmuje uprawnienĚ okresĚlonej kategorii uczestnikoĚw ruchu drogowego do tego, aby stosowacĚ się bądzĚ nie stosowacĚ się do tych znakoĚw drogowych. Organ władzy wykonawczej nie uzyskał od ustawodawcy kompetencji do wprowadzenia w rozporządzeniu w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach zezwolenia na umieszczanie na drogach pod niektórymi znakami drogowymi tabliczki z napisem ?Dotyczy także niepełnosprawnych?. Uregulowanie w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 7 ust. 3 prawa o ruchu drogowym, w jakim zakresie osoby niepełnosprawne mogą niestosowacĚ się do niektoĚrych znakoĚw, nastąpiło zatem bez umocowania ustawowego. Zakwestionowane uregulowanie jest także niezgodne z art. 8 ust. l prawa o ruchu drogowym przewidującym, że osoba niepełnosprawna legitymująca się kartą parkingową kierująca pojazdem samochodowym oznaczonym tą kartą, może nie stosować się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju, w zakresie określonym przepisami o których mowa w art. 7 ust. 2 tej ustawy. Konsekwencją orzeczenia o niezgodności zaskarżonego uregulowania ze wskazanymi powyżej przepisami prawa o ruchu drogowym musi być stwierdzenie jego niezgodności z art. 92 ust. 1 konstytucji. Odraczając termin utraty mocy zakwestionowanego przepisu Trybunał postanowił umożliwić Ministrowi Infrastruktury i Rozwoju ukończenie prac nad nowelizacją rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych tak, aby spełniało ono wymogi zgodności zarówno z konstytucją, jak i ustawą ? Prawo o ruchu drogowym. Rozprawie przewodniczyła sędzia TK Maria Gintowt-Jankowicz, sprawozdawcą był sędzia TK Wojciech Hermeliński.