PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Sędzia Edyta Podrazik z Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, po rozpoznaniu sprawy ze skargi B. Sp. z.o.o. z siedzibą w W. na czynność Naczelnika Urzędu Celnego w P. w przedmiocie wyrejestrowania automatów do gier o niskich wygranych z Krajowego Rejestru Automatów do Gier postanowiła odrzucić skargę bez badania zarzutów.
B. Sp. z. o.o. z siedzibą w W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wniosła skargę na czynność materialno-techniczną Naczelnika Urzędu Celnego w P. polegającą na wyrejestrowaniu automatu do gier o niskich wygranych ? nr […], nr poświadczenia rejestracji […] ? z Krajowego Rejestru Automatów do Gier.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o odrzucenie skargi podnosząc, iż czynność polegająca na wyrejestrowaniu automatów do gier o niskich wygranych nie podlega kontroli sądowoadministracyjnej. Organ podniósł, iż krajowy Rejestr Automatów do Gier jest wewnętrznym rejestrem prowadzonym przez Służbę Celną, mającym ułatwić kontrolę w zakresie automatów i urządzeń do gier. W dalszej części uzasadnienia organ odniósł się do zarzutów merytorycznych skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych. Sprawa, której dotyczy skarga nie mieści się we właściwości rzeczowej sądu administracyjnego określonej w art. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 3 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne; 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; 4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; 4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach; 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; 8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a. Skarżąca kognicję sądu administracyjnego do rozpoznania skargi na czynność organu upatruje m.in. w treści art. 3 § 2 pkt 4 wymienionej ustawy.
Dopuszczalność skargi na „inne akty lub czynności” w świetle uregulowania art. 3 § 2 pkt 4 ustawy uzależniona jest od ustalenia trzech koniecznych elementów. Po pierwsze, niezbędnym jest stwierdzenie, że akty lub czynności nie są decyzjami lub postanowieniami. Po drugie, akty lub czynności muszą być z zakresu administracji publicznej. Po trzecie, akty lub czynności powinny dotyczyć uprawnień lub obowiązków indywidualnego podmiotu wynikających z przepisów prawa.
Oznacza to, że musi istnieć ścisły i bezpośredni związek między działaniem (zaniechaniem określonego działania) organu administracji a możliwością realizacji uprawnienia (obowiązku) wynikającego z przepisu prawa przez podmiot niepowiązany organizacyjnie z organem wydającym dany akt lub podejmującym daną czynność. Zatem aby uznać że mamy do czynienia z aktem lub czynnością podlegającą zaskarżeniu do Sądu musimy ustalić czy mamy do czynienia z indywidualnym aktem lub czynnością o charakterze władczym, rozstrzygające o tym, czy w konkretnej sytuacji konkretnemu zewnętrznemu podmiotowi przysługują określone uprawnienia wynikające bezpośrednio z przepisów prawa albo czy ciążą na nim z mocy prawa określone obowiązki. Ten władczy, rozstrzygający charakter takich aktów lub czynności odróżnia je od takich działań z zakresu wykonywania administracji publicznej, które polegają wyłącznie na wyjaśnianiu określonych przepisów prawa, wypowiadaniu poglądów i opinii prawnych na temat treści i znaczenia określonych norm prawnych, ich interpretowaniu i dokonywaniu ich wykładni, wyrażaniu stanowiska na temat stosowania określonych przepisów prawa, zwłaszcza w sytuacji, gdy przepisy prawa przewidują konkretyzację przez organ administracji publicznej określonego uprawnienia lub obowiązku oznaczonego podmiotu przez wydanie decyzji administracyjnej lub postanowienia. Takie działania nie są aktami lub czynnościami z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 ppsa i nie podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy podnieść należy, iż przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie skarżąca uczyniła czynność polegającą na wyrejestrowaniu automatów do gier o niskich wygranych z Krajowego Rejestru Automatów. Czynność organu podjęta w niniejszej sprawie ma charakter faktyczny polegający na ustaleniu przez organ administracji, w których poświadczeniach rejestracji automatów do gier zostały wskazane zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie urządzania i prowadzenia gier na automatach o niskich wygranych, a których termin obowiązywania wygasł, i w konsekwencji wyrejestrowaniu automatów. Zaskarżone w niniejszej sprawie czynności faktyczne stanowią konsekwencję wygaśnięcia zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie urządzania i prowadzenia gier na automatach o niskich wygranych i nie rodzą pierwotnie żadnych obowiązków. Czynności te z istoty swej nie przyznają również uprawnień skarżącej w rozumieniu przepisu art. 3 § 2 pkt 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę odrzucił.