Miały służyć monitorowaniu systemu ochrony zdrowia i być „miękkim” narzędziem w jego kształtowaniu. Tymczasem jak wynika z kontroli NIK, mapy zdrowia – stworzone przez resort zdrowia zawierają szereg nierzetelnych, a często także nieaktualnych danych z lat 2012?2013. To oznacza, że w ograniczonym zakresie służą kreowaniu polityki zdrowotnej
naszego kraju. Istotnym problemem polskiego systemu ochrony zdrowia jest nierównomierne rozmieszczenie zasobów, w tym kadry medycznej, które nie odpowiada lokalnym potrzebom ludności. Prowadzi to do wielu negatywnych konsekwencji, np. do migracji pacjentów w celu zaspokojenia potrzeb zdrowotnych, coraz większego zadłużania się podmiotów leczniczych, ograniczania jakości świadczeń lub dostępu do nich.. Więcej na stronie NIK
Obszary, w których nie zapewniono w 2016 r. dostępu do wybranych świadczeń zdrowotnych. Województwa, w których wartość wykonanych świadczeń w przeliczeniu na 10 tys. uprawnionych wyniosła zero. Mapy potrzeb zdrowotnych: hospitalizacja – diabetologia, diabetologia dziecięca i urologia dziecięca