PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Przed Sądem Najwyższym odbyły się kolejne rozprawy w sprawie 3 skarg Ministra Sprawiedliwości na uchwały rad izb notarialnych dotyczących egzaminu wstępnego na aplikację notarialną.
Oraz kandydatów, którzy uzyskali pozytywną ocenę na tym egzaminie oraz 5 skarg w sprawie odmowy wyznaczenia patrona osobom wpisanym na listy aplikantów. Wspomniane rozprawy odbyły się 13 maja 2010 r. Sąd Najwyższy rozpoznał również sprawę wywołaną skargą Ministra Sprawiedliwości na uchwałę Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie dotyczącą organizacji dla aplikantów praktyk w sądach.Zaskarżone uchwały Rad Izb Notarialnych w Warszawie, Krakowie oraz Szczecinie stanowiły m.in., że wpis na listę aplikantów nie jest równoznaczny z rozpoczęciem odbywania aplikacji i ma jedynie charakter rejestracji. W uchwałach izby warszawskiej i szczecińskiej samorząd nałożył na aplikantów obowiązek ?znalezienia sobie? patrona, uzależniając od tego rozpoczęcie aplikacji. Uchwała Rady Izby Notarialnej w Warszawie zawierała ponadto regulacje stanowiące podstawę do skreślenia z listy aplikantów osoby, która nie usprawiedliwi nieobecności na szkoleniach lub otrzyma z kolokwium ocenę niedostateczną.
Sąd Najwyższy uchylił w powyższym zakresie uchwały Rad Izb Notarialnych jako sprzeczne z prawem. W ustnych motywach, powołując się na wyroki Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2010 r. (w załączeniu wyroki SN z dnia 17.03.2010 r., sygn. akt III ZS 7/09 i III ZS 2/10), ponownie wskazał, że zaskarżone przez Ministra Sprawiedliwości uchwały rad izb notarialnych wprowadzają nowe, nieznane przepisom powszechnie obowiązującego prawa, wymogi w zakresie wpisu na listę aplikantów notarialnych i zasad odbywania aplikacji. Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, że rady izb notarialnych nie miały podstaw prawnych do nadawania uchwale o wpisie na listę aplikantów notarialnych skutków wyłącznie rejestracyjnych, bowiem naturalną konsekwencją wpisu na listę aplikantów jest uprawnienie aplikanta do rozpoczęcia odbywania szkolenia.
Podkreślono, że interpretacja Ministra Sprawiedliwości, iż z momentem wpisu na listę aplikantów, osoba zyskuje status aplikanta jest prawidłowa. Wskazano, że obowiązkiem ustawowym rady samorządu jest zorganizowanie i prowadzenie aplikacji, co wiąże się z obowiązkiem wyznaczenia przez radę patronów, a dla członków samorządu, czyli notariuszy, oznacza obowiązek objęcia patronatu nad wskazanym aplikantem. Podważono zasadność uzyskania zgody notariusza na objęcie patronatu przywołując § 44 Kodeksu etyki zawodowej notariusza. Sąd Najwyższy uchylił również jako sprzeczne z prawem 5 uchwał Rady Izby Notarialnej w Poznaniu, odmawiających wyznaczenia patrona dla aplikantów notarialnych i przekazał sprawy do ponownego rozpoznania. W ustnych motywach wskazał, że obowiązkiem rady jest wyznaczenie patrona, a w przypadku odmowy wyznaczenia patronem notariusza wskazanego przez aplikanta, rada jest zobowiązana wyznaczyć innego notariusza, który w jej ocenie ma ku temu kwalifikacje.
Postępowanie w sprawie skargi Ministra Sprawiedliwości na uchwałę Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie zostało umorzone, wobec uchylenia przez tę Radę przed terminem rozprawy zaskarżonej przez Ministra Sprawiedliwości uchwały. 1. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2010 r. w sprawie ze skargi Ministra Sprawiedliwości na uchwałę Nr 45/IX/2009 Rady Izby Notarialnej w Katowicach z dnia 29 września 2009 r. (format PDF) 2. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2010 r. w sprawie ze skargi Ministra Sprawiedliwości na uchwałę Nr 18/59/2009 Rady Izby Notarialnej w Poznaniu z dnia 16 września 2009 r. (format PDF)
Wydział Informacji MS
