PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Naczelny Sąd Administracyjny ? informuje portal adwokatura.pl – oddalił kasację dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dotyczącej odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu świadczenia pomocy prawnej z urzędu. Zdaniem NSA sposób wyznaczania pełnomocnika z urzędu nie ma znaczenia dla oceny podatkowego charakteru jego przychodów. 14 lipca 2009 r. mec. Piotr Krawat zwrócił się do Ministra Finansów z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodów radcy prawnego z tytułu świadczenia pomocy prawnej z urzędu. W uzasadnieniu wniosku poinformował, że wykonuje zawód radcy prawnego jako wspólnik w spółce osobowej. Umowa spółki zobowiązuje do świadczenia pomocy prawnej wyłącznie w ramach działalności spółki. Mecenas zwrócił się do Ministerstwa Finansów z pytaniem czy przychody przyszłej działalności w zakresie pomocy prawnej z urzędu stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz czy sąd lub inny organ władzy publicznej wypłacający wynagrodzenie z tytułu pomocy prawnej z urzędu ma prawo jako płatnik pomniejszać wynagrodzenia o kwotę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Minister Finansów uznał, że pomoc prawna z urzędu udzielana jest osobiście a nie przez spółkę czy kancelarię, zatem przychody z tego tytułu są zawsze przychodami z działalności wykonywanej osobiście. 12 sierpnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt III SA/WA 1961/09) przyznał rację skarżącemu ? Piotrowi Krawatowi uznając, że interpretacja Ministerstwa Finansów narusza prawo. Sąd argumentował, że zgodnie z art. 13 pkt 6 u.p.d.o.f. za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej, samorządowej, sąd lub prokurator zlecił wykonanie określonych czynności. W przypadku świadczenia pomocy prawnej z urzędu przez radcę prawnego sąd nie zleca wykonania określonych czynności ani w cywilistycznym rozumieniu zlecania, ani zlecenia rozumianego jako nakaz, polecenie. Sąd ustanawiając profesjonalnego pełnomocnika przyznaje prawo do nieodpłatnej pomocy prawnej, nie wskazując z imienia i nazwiska pełnomocnika, który będzie tę pomoc świadczył. Należy to do zadań samorządu, a więc nie wynika z decyzji sądu. Sąd wskazywał również na istotne znaczenie formy wykonywania zawodu radcy prawnego. Jeżeli pomoc prawną świadczy radca prawny wykonujący zawód w ramach spółki osobowej usługodawcą jest spółka osobowa.
Minister Finansów złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego zaskarżając w całości wyrok WSA i zarzucając mu naruszenie prawa materialnego.
NSA po rozpoznaniu skargi w dniu 29 maja 2012 r. (sygn. akt II FSK 2300/10) oddalił ją, potwierdzając interpretację, iż w wypadku, w którym pomoc prawną świadczy radca prawny wykonujący zawód w ramach spółki osobowej usługodawcą jest spółka osobowa. Z kolei sposób wyznaczania pełnomocnika z urzędu nie ma znaczenia dla oceny podatkowego charakteru jego przychodów.
