Najnowsze informacje
Strona główna / Korporacje prawnicze i trybunały / ONZ pyta o niepełnosprawnych

ONZ pyta o niepełnosprawnych

Komitet Praw Osób z Niepełnosprawnościami pyta Polskę m.in. o zniesienie instytucji ubezwłasnowolnienia; o prawa osób z niepełnosprawnościami do zawierania małżeństw, a także o karalność ?mowy nienawiści? wobec nich Komitet przedstawił tzw. listę zagadnień, w której zadał Polsce ponad 50 pytań dotyczących praw osób z niepełnosprawnościami .Wiele z nich odpowiada uwagom zgłoszonym Komitetowi przez Rzecznika Praw Obywatelskich Według Adama Bodnara osoby z niepełnosprawnościami nie mają w Polsce realnej możliwości pełnego i równego korzystania ze wszystkich praw człowieka. Zdaniem RPO niezbędne są zmiany systemowe Komitet z siedzibą w Genewie (Committee on the Rights of Persons with Disabilities) monitoruje przestrzeganie Konwencji ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami przez państwa będące jej stronami. Polska ratyfikowała ją w 2012 r. Jesienią Komitet ma zbadać sprawozdanie polskiego rządu z jej wdrożenia i może wydać rekomendacje dla Polski. Elementem tej procedury jest właśnie lista zagadnień. Komitet prosi m.in. o informacje: o niezbędnych zmianach legislacyjnych w celu pełnego przywrócenia zdolności prawnej osób z niepełnosprawnościami i zakazaniu jakiejkolwiek interwencji państwa lub członków rodziny w celu ich ubezwłasnowolnienia; działaniach w celu uchylenia przepisów zakazującym osobom z niepełnosprawnościami (zwłaszcza psychologicznymi i intelektualnymi) prawa do zawarcia małżeństwa oraz wykonywania praw rodzinnych i rodzicielskich; ile osób z niepełnosprawnościami przebywa w instytucjach opieki bez ich zgody i jakie środki podjęto dla zapewnienia ich integracji z rodzinami i społecznościami; o krokach dla przyjęcia całościowych przepisów antydyskryminacyjnych, które zakazywałyby dyskryminacji osób z niepełnosprawnościami we wszystkich okolicznościach, zarówno przez podmioty publiczne, jak i prywatne; czy mowa nienawiści wobec osób niepełnosprawnych jest w pełni zabroniona; czy przepisy zezwalające na interwencję medyczną bez świadomej zgody osób z niepełnosprawnością psychospołeczną zostały w pełni uchylone; o konkretnych zachętach w zatrudnianiu osób z niepełnosprawnościami na otwartym rynku pracy, wraz z danymi o ich zatrudnieniu z podziałem na płeć, pochodzenie etniczne, wiek, poziom kwalifikacji, rodzaj zatrudnienia i poziom wynagrodzeń; o podanie danych osób niepełnosprawnych, które są zagrożone ubóstwem, wraz z określeniem polityki w celu poprawy poziomu ich życia; o przepisach ws. dostępności budynków dla osób z niepełnosprawnościami zgodnie z zasadami uniwersalnego projektowania, w tym o karach za nieuwzględnianie tych zasad; o środkach w celu zapewnienia dostępu osób z niepełnosprawnościami do publicznych programów mieszkaniowych; czy miejsca zatrzymania są dostosowane dla wszystkich osób z niepełnosprawnościami; o umieszczaniu osób z niepełnosprawnością psychospołeczną w więzieniu, zanim trafią do szpitala psychiatrycznego wraz ze wskazaniem środków, które to uniemożliwią; o niezależne mechanizmy monitorowania przemocy wobec osób z niepełnosprawnościami, wraz z danymi o orzeczeniach wydanych za taką przemoc; o środkach bezpieczeństwa zapewniających kobietom i dziewczętom z niepełnosprawnościami pełny dostęp do praw seksualnych i reprodukcyjnych; w sprawie ram legislacyjnych dotyczących języka migowego i technologii wspomagających; o dostępności procedur i możliwości głosowania wszystkich osób z niepełnosprawnościami; o działaniach w celu wyeliminowania obraźliwej terminologii ze wszystkich przepisów; czy ustalono ramy czasowe przyjęcia protokołu fakultatywnego do konwencji (dzięki czemu Komitet mógłby badać skargi z Polski); Na koniec Komitet prosi o informacje o mandacie RPO jako niezależnego organu monitorującego wykonanie Konwencji w Polsce, w tym o przydzielonych mu środkach. Propozycje RPO w celu pełnego wdrożenia Konwencji przez Polskę W Polsce jest ok. 4,7 mln osób z niepełnosprawnościami. RPO zaznacza, że żaden organ rządu nie koordynuje polityki wobec nich Ratyfikując Konwencję, Polska potwierdziła, że osoby z niepełnosprawnościami mają prawo do pełnego i równego korzystania ze wszystkich praw człowieka. Zdaniem RPO nadal jednak brak rozwiązań zapewniających realną tego możliwość. Rzecznik podkreśla, że w polskim prawie nie ma jednolitej definicji niepełnosprawności. Część przepisów ma charakter przestarzały, a ich słownictwo – pejoratywny (np. ?kalectwo?, ?upośledzenie umysłowe?). Według RPO najważniejsze propozycje zmian, które opisał w informacji dla Komitetu ONZ, to: wzmocnienie ochrony osób z niepełnosprawnościami przed przemocą, w tym domową; wyeliminowanie nieludzkiego lub poniżającego traktowania osób z niepełnosprawnościami, które pozbawiono wolności; projektowanie budynków, programów i usług według zasad uniwersalnego projektowania (czyli tak, aby mógł korzystać z nich każdy bez konieczności adaptacji – np. wejście do budynku z poziomu gruntu, bez schodów i potrzeby budowy podjazdu); wzmocnienie ochrony przed dyskryminacją. Dziś osoby z niepełnosprawnościami mogą skorzystać z mechanizmów zawartych w ustawie o równym traktowaniu – jeśli spotkały się z dyskryminacją w miejscu pracy. Nie ma natomiast tej możliwości w przypadku dyskryminacji w takich obszarach jak zabezpieczenie społeczne, dostęp do usług, opieki zdrowotnej, oświaty; powstanie systemowych rozwiązań zapewniających możliwość korzystania z usługi asystenta osobistego osoby z niepełnosprawnością; zniesienie zakazu zawierania małżeństw przez osoby z niepełnosprawnością intelektualną lub psychiczną; zastąpienie instytucji ubezwłasnowolnienia systemem wspieranego podejmowania decyzji. wprowadzenie jednolitego systemu orzecznictwa o niepełnosprawności, skupiającego się na wsparciu potrzebnym danej osobie, a nie na jej dysfunkcjach; zwiększenie ochrony przed przemocą osób chorujących psychicznie i przebywających w szpitalach psychiatrycznych; przyjęcie kompleksowego programu odejścia od opieki instytucjonalnej (np. w dps) – na rzecz wsparcia na poziomie społeczności lokalnej (np. w mieszkaniach wspomaganych); zwiększenie wsparcia dla uczniów z niepełnosprawnościami i ulepszenie systemu finansowania ich potrzeb edukacyjnych; zapewnienie gwarantowanego koszyka usług rehabilitacyjnych wszystkim osobom z niepełnosprawnościami; wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego o niekonstytucyjności zróżnicowania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego ze względu na moment powstania niepełnosprawności; zagwarantowanie wszystkim osobom z niepełnosprawnością intelektualną i psychiczną praw wyborczych oraz praw do zgromadzania i zrzeszania się; podjęcie działań w celu pełnego dostosowania publicznych środków transportu do potrzeb osób z niepełnosprawnościami.

Sprawdź także

Marsz 1000 Tóg

11 stycznia 2020 roku zapisał się na trwałe w naszych sercach. Tego dnia tysiące prawników: …