PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Wyrok w Strasburgu nie jest podstawą do wznowienia postępowania cywilnego. Oto omówienie uzasadnienia uchwały Sądu Najwyższego rozstrzygającej zagadnienie prawne w kwestii dopuszczalności wznowienia postępowania cywilnego po wyroku ETPC (sygn. III CZP 16/10) Uchwałą z dnia 30 listopada 2010 roku, Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów rozstrzygnął zagadnienie prawne z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich:
„Czy wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka stwierdzający naruszenie prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przez sąd, gwarantowanego przez art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.), stanowi podstawę do żądania wznowienia postępowania z powodu jego nieważności (art. 401 pkt 2 k.p.c.) czy też stanowi on stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 417{1} § 2 zd. 1 k.c.) uzasadniające żądanie naprawienia szkody?”.
Podjęta uchwała stanowi, iż ?ostateczny wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w którym stwierdzono naruszenie prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przez sąd, zagwarantowanego w art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.), nie stanowi podstawy wznowienia postępowania cywilnego?. Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały w przedmiocie pytania, czy wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka stwierdzający naruszenie prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przez sąd, gwarantowanego przez art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności stanowi stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia uzasadniającego naprawienie szkody z uwagi na brak stosownej podstawy prawnej do wydania rozstrzygnięcia.
W uzasadnieniu uchwały wskazano, że skoro ustawodawca nie wprowadził do kodeksu postępowania cywilnego samoistnej podstawy wznowienia postępowania w postaci wydania przez Europejski Trybunał Człowieka wyroku stwierdzającego naruszenie art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, a jednocześnie z Konwencji nie wynika bezwzględna konieczność wznowienia postępowania w razie wydania przez Trybunał takiego wyroku, gdyż ustawodawcom krajowym pozostawiono w tym zakresie swobodny wybór, to wznowienie postępowania cywilnego na tej podstawie nie jest dopuszczalne. Sąd Najwyższy wskazał również, że w konkretnych okolicznościach, niezależnie od treści wyroku Trybunału, może wystąpić postawa wznowienia postępowania przewidziana w art. 401 k.p.c. (ewentualnie w związku z art. 408 k.p.c.), jednak nawet jeżeli okoliczności te doprowadziły do uchybienia procesowego, które zostało wytknięte Polsce jako naruszenie art. 6 ust. Konwencji, podstawa wznowienia postępowania ma charakter autonomiczny i nie polega na tym, że Trybunał wydał korzystne dla skarżącego orzeczenie.
Źródło:lex.pl