PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Rzecznik Praw Obywatelskich skierował wystąpienie do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w sprawie zasad przeprowadzania widzeń w zakładach karnych i aresztach śledczych. Są placówki, w których nie udziela się widzeń zarówno w dni świąteczne, jak również we wszystkie soboty i niedziele, a w pozostałe dni widzenia są tylko do godz. 16.00. Podtrzymywanie kontaktów z rodziną i światem zewnętrznym jest jednym z najważniejszych elementów oddziaływania na skazanych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, dni, godziny, miejsce i porządek przeprowadzania widzeń określane są przez dyrektorów zakładów karnych i aresztów śledczych. Analiza porządków wewnętrznych obowiązujących skazanych i tymczasowo aresztowanych w wizytowanych w 2012 roku przez przedstawicieli Krajowego Mechanizmu Prewencji działającego w imieniu Rzecznika Praw Obywatelskich, zakładach karnych i aresztach śledczych, ujawniła, że część dyrektorów tych placówek określiła zasady przeprowadzania widzeń w sposób mogący utrudniać niektórym osadzonym spotkania z rodzinami i osobami bliskimi.
Zgodnie z treścią tych regulacji, z reguły widzenia można realizować w wybrane dwa dni w tygodniu, w ramach określonego przepisami Kodeksu karnego wykonawczego limitu liczby dni w miesiącu dla określonego typu zakładu karnego. Nadto w części placówek udziela się widzeń w niektóre ustawowo wolne od pracy dni, w tym przede wszystkim w wybrane i ważne dla obrządku rzymskokatolickiego dni świąteczne. Reguła ta nie jest jednak powszechną zasadą, o czym świadczą zapisy części porządków wewnętrznych o nieudzielaniu widzeń w czasie jakichkolwiek ustawowo wolnych od pracy dni. Są też placówki, w których nie udziela się widzeń zarówno w takie dni, jak również we wszystkie soboty i niedziele, a w pozostałe dni tygodnia można odwiedzać swoich bliskich tylko do godz. 16.00.
Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się z prośbą o rozważenie celowości wprowadzenia zasad ujednolicających praktykę udzielania widzeń w jednostkach penitencjarnych w sposób gwarantujący poszanowanie prawa osadzonych do utrzymania w tej formie kontaktów z rodziną i bliskimi.
