PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Departament Współpracy Międzynarodowej i Praw Człowieka. Ministerstwa Sprawiedliwości opublikował informacje o wyrokach, które orzekł Europejski Trybunał Praw Dzłowieka w Strasburgu. W dniu 19 kwietnia 2016 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka wydał jeden wyrok przeciwko Polsce, natomiast w dniach 8, 22 i 29 marca 2016 roku wydałłącznie 5 decyzji dotyczących funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości w Polsce, zatwierdzających zawarte ze skarżącymi ugody.
WYROK W SPRAWIE KARWOWSKI PRZECIWKO POLSCE
W wyroku z dnia 19 kwietnia 2016 roku, wydanym w sprawie Karwowski przeciwko Polsce (skarga nr 29869/13), Trybunał analizował zasadność zarzutu naruszenia art. 3 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności w związku z automatycznym stosowaniem w stosunku do skarżącego reżimu kwalifikującego go do kategorii osadzonych stwarzających poważne zagrożenie społeczne oraz poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa jednostki penitencjarnej, w której przebywał. Skarżący Dariusz Karwowski został zakwalifikowany jako osadzony tzw. niebezpieczny decyzją Komisji Penitencjarnej z dnia 19 stycznia 2006 roku. Reżim stosowano nieprzerwanie do dnia 21 listopada 2013 roku, a więc przez okres prawie 8 lat. W kolejnych decyzjach uzasadniających utrzymanie kwalifikacji władze krajowe powoływały te same przesłanki, w wyniku których ją zastosowano. Zastosowane środki obejmowały umieszczenie w specjalnym oddziale, rutynowe kontrole osobiste połączone z obowiązkiem rozebrania się, a także stały monitoring celi, w której przebywał skarżący. W skardze do Trybunału skarżący podniósł, że restrykcje te stanowiły poniżające, sprzeczne z art. 3 Konwencji traktowanie oraz karanie.
Trybunał przychylił się do zarzutów. Stwierdził, że nieprzerwane, rutynowe i automatyczne stosowanie pełnego zakresu środków, przewidzianych w ramach przedmiotowego reżimu przez okres prawie 8 lat nie było konieczne w celu zapewnienia bezpieczeństwa w jednostce penitencjarnej. Stosowanie ich stanowiło zatem dolegliwość, której stopień przekroczył poziom nieodłącznie związany z wymierzoną karą pozbawienia wolności. Trybunał stwierdził także, że procedura przedłużenia reżimu była w realiach przedmiotowej sprawy wyłącznie formalnością. W konsekwencji, Trybunał stwierdził naruszenie art. 3 Konwencji. Tytułem słusznego zadośćuczynienia przyznał skarżącemu kwotę 11 000 euro.
DECYZJE ETPCZ W SPRAWACH PRZECIWKO POLSCE
W dniach 8, 22 i 29 marca 2016 roku Trybunał wydał łącznie 5 decyzji dotyczących funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości w Polsce, zatwierdzających zawarte ze skarżącymi ugody. Decyzje w sprawach Pęczkowski przeciwko Polsce (skarga nr 30018/14), Skubij przeciwko Polsce (skarga nr 61920/14), Soliński przeciwko Polsce (skarga nr 59085/14) oraz Atamaniuk przeciwko Polsce (skarga nr 70973/14) dotyczyły zarzutu naruszenia art. 3 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności w związku z niewłaściwymi warunkami osadzenia, w szczególności panującym w polskich jednostkach penitencjarnych przeludnieniem. Tytułem słusznego zadośćuczynienia Rząd zobowiązał się zapłacić skarżącym kwoty 13 000 zł, 3 000 zł , 50 000 zł oraz 8 000 zł. Decyzja w sprawie Rodzoch przeciwko Polsce (skarga nr 56609/13) dotyczyła zarzutu naruszenia gwarantowanego przez art. 8 Konwencji prawa do poszanowania życia rodzinnego, z uwagi na odmowę wydania przez sądy krajowe odpowiedniej treści orzeczenia w sprawie zwrotu dziecka w trybie Konwencji Haskiej dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę. W wyniku zawartej ugody Rząd RP zobowiązał się wypłacić skarżącemu kwotę 40 000 zł zadośćuczynienia za poniesione szkody majątkowe i niemajątkowe, a także tytułem zwrotu kosztów sądowych, w zamian za co skarżący zrzekł się pozostałych związanych ze sprawą roszczeń wobec władz Rzeczpospolitej.