PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Najwyzsza Izba Kontroli pozytywnie ocenia dobór przez Ministerstwo Kultury dóbr kultury wyznaczonych do digitalizacji: prawidłowo – w instytucjach prowadzonych lub współprowadzonych – oszacowano zasoby i właściwie określono kryteria wyboru. Jednocześnie Izba zauważa jednak, że aby zakończyć digitalizację zgodnie z planem
do 2020 roku konieczne będzie przyspieszenie prac. Najwyższa Izba Kontroli pozytywnie ocenia zintensyfikowanie działań Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego mających na celu digitalizację polskich dóbr kultury.
Na wstępnym etapie digitalizacji biblioteki, archiwa, muzea oraz organizacje pozarządowe samodzielnie podejmowały projekty związane z tworzeniem i prezentacją w Internecie zasobów cyfrowych. Minister Kultury w 2007 r. uruchomił program Dziedzictwo Kulturowe, a następnie – w ramach Wieloletniego Programu Rządowego Kultura+ uchwalonego w 2010 r. – rozpoczął Priorytet Digitalizacja. Szacunkowy całkowity koszt digitalizacji państwowych zasobów w 2009 r. określono na 2,3 mld zł.
Projektem objęto tylko dobra kultury w instytucjach prowadzonych lub współprowadzonych przez Ministra Kultury, m.in.: blisko 64 tys. budynków ujętych w rejestrze zabytków, 12 mln muzealiów, 260 km bieżących materiałów archiwalnych, 6,2 mln materiałów bibliotecznych oraz 410 tys. godzin nagranych materiałów audialnych i 259 tys. audiowizualnych. Przy ich doborze zastosowano następujące kryteria: użyteczność (częstotliwość wykorzystania), stan/kondycję dobra kultury, jego wartość i unikatowość, a także znaczenie obiektu dla kultury narodowej lub regionalnej. Dotychczas, w kontrolowanym przez NIK okresie 2011-2014, na digitalizację narodowych dóbr kultury wydano ok. 197 mln zł., czyli zaledwie 8,4 proc. oszacowanej w 2009 r. kwoty. NIK zauważa, że bez przyspieszenia działań, przy utrzymaniu tylko obecnego tempa prac, zakończenie digitalizacji wybranych zbiorów w planowanym przez Ministerstwo terminie (do 2020 r.) nie będzie możliwe. Cały raport na stronie NIK.
