PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Lokalne Programy Rewitalizacji tylko w ograniczonym zakresie przyczyniły się do rozwiązania problemów zdegradowanych obszarów miast. Programy często traktowano jedynie jako formalność konieczną przy ubieganiu się o dofinansowanie miejskich inwestycji ze środków europejskich. Później z wielu projektów składających się na całość Programu, realizowano
tylko te, na które otrzymano wsparcie. Często były one ze sobą niepowiązane i w głównej mierze dotyczyły poprawy stanu technicznego budynków czy dróg. W ten sposób ani nie pozbywano się kryzysowych zjawisk społecznych ani nie uzyskiwano trwałej poprawy warunków życia mieszkańców na zdegradowanych obszarach. Lata zaniedbań w gospodarowaniu przestrzenią publiczną oraz wciąż niewystarczające środki na remonty i modernizacje majątku komunalnego, spowodowały, że w wielu miastach doszło do zużycia technicznego infrastruktury oraz zabudowy, zwłaszcza mieszkaniowej. Nawarstwiające się problemy gospodarcze i społeczne dodatkowo pogorszały warunki życia na wielu obszarach miast. Rozwiązaniem tych negatywnych zjawisk może być rewitalizacja, czyli wyprowadzanie ze stanu kryzysowego obszarów zdegradowanych, dzięki kompleksowym przedsięwzięciom, spajającym działania na rzecz lokalnych społeczności, przestrzeni i gospodarki.
Zarządzanie rewitalizacją zdegradowanych obszarów miast wymaga działań kompleksowych i skoordynowanych. Zagadnienia te nabierają szczególnego znaczenia, ze względu na fakt, że w planach na lata 2014-2020 rewitalizacja została uznana za jedno z ważniejszych zadań lokalnej polityki rozwojowej, na które zaplanowano środki w wysokości ok. 26 mld zł. W latach 2007-2013, wydatki na projekty rewitalizacji wyniosły łącznie we wszystkich województwach ponad 8,5 mld zł, w tym dofinansowanie z UE osiągnęło blisko 5 mld zł. Najwyższa Izby Kontroli ocenia, że Lokalne Programy Rewitalizacji, na terenie 11 skontrolowanych gmin, nie pozwoliły na rozwiązanie wszystkich problemów zdegradowanych obszarów miast. Realizując zadania zaplanowane w Programach, gminy nie uzyskały spójności prowadzonych projektów, więc ich działania nie przełożyły się na zlikwidowanie zjawisk kryzysowych, ani trwale nie poprawiły warunków życia mieszkańców na tych obszarach. Plany inwestycyjne zawarte w Programach Rewitalizacji, realizowano jedynie w wąskim zakresie, najczęściej ograniczając się do pojedynczych projektów, które uzyskały wsparcie ze środków UE. Więcej na stronie NIK
