PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Od miesiąca na poznańskim Starym Mieście działa nowy sądowy Ośrodek Kuratorski nr III. Powołany został przy Sądzie Rejonowym Poznań Stare Miasto w Poznaniu: Siedziba ośrodka to ulica Wroniecka 9 ? świetlica przy Domu Salezjańskim. Ośrodek powstał 1 marca 2011r ? jak podkreśla Ewa Schneider ? kierownik ośrodka, dzięki osobistemu zaangażowaniu prezesa Sądu Okręgowego Krzysztofa Józefowicza.
Skierowanie nieletniego do ośrodka kuratorskiego to środek wychowawczy – mówi E. Schneider- przewidziany Ustawą o postępowaniu w sprawach nieletnich, dla młodzieży dopuszczającej się czynów karalnych (kradzieży, rozbojów, narkomanii, braku realizacji obowiązku szkolnego, demoralizacji) oraz pozostającej pod nadzorem kuratora sądowego, celem wzmocnienia oddziaływań resocjalizacyjnych. Ośrodek kuratorski zgodnie rozporządzeniem prowadzi działalność profilaktyczną, opiekuńczo-wychowawczą i resocjalizacyjno-terapeutyczną, zmierzającą do zmiany postaw uczestników w kierunku społecznie pożądanym, zapewniając prawidłowy rozwój ich osobowości.
W Ośrodku Kuratorskim, poza oddziaływaniami resocjalizacyjnymi młodzież ma możliwość kreatywnego spędzania wolnego czasu i odrabiania lekcji, jednak równie istotnym elementem jest dożywianie młodzieży w trakcie pobytu w ośrodku, ponieważ często jest to kulejąca sfera życia w ich środowisku rodzinnym. W przeważającej większości młodzież pozostająca pod nadzorem kuratora sądowego pochodzi z rodzin dysfunkcyjnych pod względem wychowawczym, borykających się z problemami natury socjalnej i innymi (bezrobocie, ubóstwo, alkoholizm, narkomania, przemoc w rodzinie). Praca z nieletnimi w trakcie nadzoru kuratorskiego – dodaje E. Schneider- oraz jednoczesna praca z nimi w ośrodku kuratorskim pozwala na skoncentrowane działanie zapobiegające pogłębianiu się demoralizacji, a co za tym idzie wykluczeniem społecznym. Dla młodzieży, która ma za sobą kradzieże, pobicia, wymuszenia, styczność ze środkami psychoaktywnymi, która charakteryzuje się niskim stopniem socjalizacji, często pochodzi z patologicznych, niewydolnych wychowawczo i społecznie środowisk – czas spędzony w Ośrodku Kuratorskim to cenny czas resocjalizacji i czas nabywania pozytywnych wzorców zachowań od kuratorów, którzy tam pracują. Nieletni najczęściej nie wiedzą co zrobić z czasem wolnym od zajęć szkolnych, włóczą się po ulicach, żebrzą, piją, kradną, zadają się ze starszymi od siebie osobami, które wpływają na nich w sposób demoralizujący. Moim marzeniem jest ośrodek, do którego młodzież przychodziłaby z chęcią, żebym mogła zapewnić im chociaż raz na miesiąc wyjście do kina, albo do teatru, na basen, żeby w ośrodku mógł dyżurować chociaż raz w tygodniu terapeuta z Monaru, terapeuta z Poradni Psychologicznej zajmujący się poradnictwem rodzinnym, żeby mogli tam posłuchać muzyki, coś zjeść, wypić ciepłą herbatkę, itd… Dużo rzeczy chodzi mi po głowie.
W Poznaniu działają już trzy ośrodki kuratorskie w dzielnicy Stare Miasto oraz jeden w dzielnicy Grunwald – Jeżycach – informuej E. Schneider – istotnym interesem społecznym jest to, że mniej kosztuje utrzymanie ośrodka kuratorskiego, profilaktyka przestępczości i wykluczenia społecznego niż utrzymanie więźnia w więzieniu lub osoby niewydolnej przez całe życie ze środków MOPR.
