PoPrawny Poznański serwis prawny
Powiązane artykuły
Od 13 do 17 kwietnia w Poznaniu odbędzie się II Ogólnopolski Konkurs Więziennej Twórczości Teatralnej Adresatami projektu są osoby pozbawione wolności, zagrożone wykluczeniem społecznym oraz ich rodziny. Kolejnym adresatem są widzowie ? środowisko otwarte.W zajęciach teatralnych nie chodzi o to, by skazani uczyli się gry aktorskiej lecz komunikacji społecznej, odnajdywali pokłady twórczości, odzyskali wiarę w siebie i poczucie własnej wartości.
Cele przedsięwzięcia:
1. Upowszechnianie kultury teatralnej i literackiej wśród osób pozbawionych wolności.
2. Rozwijanie aktywności twórczej.
3. Dbałość o kulturę słowa.
4. Promocja więziennej działalności kulturalno?oświatowej w mediach publicznych.
Założenia konkursu:
1. Autorski charakter projektu.
2. Adaptacja istniejącej sztuki.
3. Konkurs obejmuje wyłącznie projekty salowe.
W jury konkursu zasiądą: – Ewa Wójciak – aktorka w Teatrze ósmego Dnia w Poznaniu, – Marcin Kowalski – wicedyrektor Teatru Polskiego w Poznaniu, – prof. UAM dr hab. Grzegorz Ziółkowski – Katedra Dramatu, Teatru i Widowisk w Poznaniu, – prof. dr hab. Wiesław Ambrozik – kierownik Zakładu Resocjalizacji Wydziału Studiów Edukacyjnych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, – prof. zw. dr hab. Marek Konopczyński – pedagog resocjalizacyjny, profesor nauk społecznych, rektor PEDAGOGIUM Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Warszawie, – kpt. Filip Skubel – specjalista w Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w Poznaniu.
Więziennictwo polskie jako instytucja totalna staje przed trudnym zadaniem, jakim jest wtórna socjalizacja osób pozbawionych wolności. Warunki izolacji sprzyjają deprywacji potrzeb. Aby zmniejszyć ich dotkliwość i zarazem kształtować w osadzonych prawidłowe postawy wobec norm i wartości społecznie akceptowanych oraz nawyk przestrzegania porządku prawnego, prowadzi szereg działań psychokorekcyjnych, wychowawczych i kulturalno-oświatowych. W procesie resocjalizacji sztuka zajmuje szczególną rolę. Teatr pozwala osadzonym na odnalezienie kontaktu z własnymi emocjami, wyrażanie i rozumienie uczuć. Podnosi poczucie wartości, pozwala na poznanie swoich możliwości, często nieuświadomionych. Udział w zajęciach teatralnych pomaga we wzmocnieniu takich cech jak systematyczność, samodyscyplina i poczucie współodpowiedzialności.
Często daje szansę na zetknięcie się z twórcami, środowiskiem artystycznym, poznanie kulis związanych z organizacją przedstawień. Taką szansę mają osadzeni przebywający w Areszcie Śledczym w Poznaniu i podległych mu oddziałach zewnętrznych, którzy w ramach programu readaptacji społecznej ?Wolontariusze Kultury? mogą uczestniczyć w technicznych przygotowaniach do przedstawień i premier. Poznają teatr od strony kulis. Wiedza na temat istniejących i działających w jednostkach penitencjarnych grup teatralnych zrodziła pomysł na zorganizowanie ogólnopolskiego konkursu. Pierwsza edycja odbyła się w kwietniu ubiegłego roku pod honorowym patronatem Marszałka Województwa Wielkopolskiego i Prezydenta Miasta Poznania. Zainteresowanie jakim konkurs cieszył się wśród jednostek penitencjarnych i społeczeństwa zachęcił organizatorów do zorganizowania kolejnej edycji. Głównym organizatorem II Ogólnopolskiego Konkursu Więziennej Twórczości Teatralnej jest dyrektor Aresztu Śledczego w Poznaniu we współpracy m.in. z Teatrem ósmego Dnia w Poznaniu, Teatrem Polskim w Poznaniu, Teatrem Nowym w Poznaniu, Centrum Kultury Zamek w Poznaniu. Konkurs jest skierowany do funkcjonujących w jednostkach penitencjarnych grup teatralnych. Obejmuje zakłady karne wszystkich kategorii i areszty śledcze. Członkami grup teatralnych są osoby pozbawione wolności. Istniejące w warunkach izolacji grupy teatralne nie zawsze mają okazję występować przed szeroką publicznością niezwiązaną ze środowiskiem zamkniętym, a tym bardziej na deskach profesjonalnych teatrów. Konkurs ma umożliwić osadzonym występy przed szeroką publicznością i poddanie się ocenie jury składającego się z przedstawicieli środowisk artystycznych i naukowych. Jednym z zadań konkursu jest integracja ze środowiskiem otwartym, prezentacja umiejętności osób pozbawionych wolności, ich potencjału, przełamywanie barier, ograniczeń. Wykonywanie kary pozbawienia wolności ma na celu wzbudzenie w skazanym woli współdziałania w kształtowaniu jego społecznie pożądanych postaw. Dla osiągnięcia tego celu prowadzi się zindywidualizowane oddziaływania na skazanych między innymi poprzez szeroko rozumiane zajęcia kulturalno ? oświatowe, które umożliwiają osadzonym uczestniczenie w Kołach Teatralnych. Głównym założeniem naszego projektu jest umożliwienie sprawdzenia się owych grup teatralnych na scenach profesjonalnych teatrów. Jest to jedyne takie przedsięwzięcie w Polsce. Osadzeni mają niepowtarzalną szansę na zaprezentowanie się nie tylko przed jury i widownią ale co bardzo ważne przed własnymi rodzinami. Udział w konkursie, przygotowania do niego przynoszą skazanym bardzo dużą satysfakcję. W trakcie prób można zauważyć zmiany jakie zachodzą w aktorach-amatorach. Stają się uważni, podatni na oddziaływania i sugestie, zaczynają słuchać siebie nawzajem. Wielu uczestników po raz pierwszy od długiego czasu postawiło przed sobą cel do którego dąży. Wielu nigdy nie było w teatrze, bardzo dawno nie przeczytało książki. Dzięki programowi to się zmienia. Osadzeni nie tylko zajmują się adaptacją już istniejących sztuk, często sami je piszą. Są to sztuki oparte na ich własnych przeżyciach i doświadczeniach, zwracające uwagę widzów na problemy społeczne związane z przemocą, bezradnością i ludzkimi słabościami. Język, którego używają osadzeni w codziennych kontaktach jest bardzo zubożały, często wulgarny i charakterystyczny dla środowisk przestępczych. Jednym z zadań stojących przed Służbą Więzienną jest wyeliminowanie tego zjawiska. Konkurs stanowi doskonałą ku temu okazję. Osadzeni muszą wykazać się dbałością o kulturę słowa, a także zinternalizować związane z tym normy społecznie akceptowane. Wielu osadzonych podczas występów ma szansę zaprezentować się przed członkami swoich rodzin z lepszej, być może nieznanej im strony, zarówno podczas spektakli, jak i w przestrzeni medialnej. Współpraca z mediami podczas konkursu pozwala na upowszechnienie i promowanie więziennej działalności kulturalno ? oświatowej i otwarcie tzw. instytucji zamkniętych na środowiska lokalne. Upowszechnianie kultury teatralnej i literackiej wśród osób pozbawionych wolności odbywa się już w trakcie przygotowań do konkursu. Członkowie grup teatralnych decydują o materiale, nad którym chcą pracować. Współpracują często z osobami na co dzień nie związanymi z jednostkami penitencjarnymi, zaangażowanymi w życie kulturalne miejscowości w których umiejscowione są te jednostki. Wzbogacają swój język, nabywają towarzyskiej ogłady, uczą się pracy w zespole i odpowiedzialności za realizację wspólnego celu. Uczą się racjonalnie wykorzystywać czas wolny poświęcając go na pisanie scenariuszy, próby, naukę tekstu. Bardzo często sami przygotowują scenografię do swoich przedstawień. Grupy teatralne, które wystąpią podczas konkursu stanowią oryginalne propozycje artystyczne, twórcami i reżyserami są głównie osoby z zewnątrz, artyści oraz sami osadzeni. Pomysły rodzą się na zajęciach, nie ma przygotowanych wcześniej scenariuszy, ale wykorzystywane są sytuacje, o których uczestnicy słyszeli lub byli ich świadkami, czy wręcz sprawcami.
W zajęciach teatralnych nie chodzi o to, by skazani uczyli się gry aktorskiej lecz komunikacji społecznej, odnajdywali pokłady twórczości, odzyskali wiarę w siebie i poczucie własnej wartości. Udział skazanych w przedstawieniu, przygotowanie się do odegrania przez niego roli, pozwala dotrzeć do własnego wnętrza, zmierzyć się z jego słabościami, poznać pragnienia i potrzeby oraz odkryć głęboko ukryte talenty. W każdej sztuce treści przekazywane ze sceny prowokują aktora-skazanego i widza do zastanowienia się nad sobą, inscenizowanym problemem społecznym, możliwymi jego rozwiązaniami i ich konsekwencjami. To właśnie będzie można zobaczyć już niebawem od 13 do 17 kwietnia 2015 r. podczas konkursu.
Tekst: kpt. Małgorzata Tyrakowska / ppor. Anna Michalik
Projekt plakatu: Magdalena Chołuj Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu
